Filmy zwłoki, brazylia

Reżyser wraz ze swoim długoletnim współpracownikiem Juliano Dornellesem nakręcił miszmasz kina gatunkowego, będący inteligentną metaforą współczesnej Brazylii (czy na pewno tylko jej?) pogrążonej w polityczno-społecznym kryzysie. To przedziwna opowieść o odchodzeniu i umieraniu światów – tych najmniejszych lokalnych społeczności. Tytułowe, fikcyjne Bacurau dosłownie znika z mapy po śmierci swojej sędziwej przywódczyni Carmelity. Ale twórcy nie skupiają się na wyjaśnieniu tego dziwnego zjawiska, lecz zajmują kreowaniem niezwykłej atmosfery i piętrzeniem fabularnych szaleństw.

Trójka przyjaciół mieszka w bardzo dużym i drogim mieszkaniu na przedmieściach Edynburga. Wspólnie postanawiają wynająć czwarty pokój. Na ich anons w gazecie zgłasza się przystojny i bogaty Hugo. Wszyscy są zadowoleni, ale następnego ranka przyjaciele odnajdują zwłoki Hugona i walizkę pełną pieniędzy, której postanawiają nie zwracać.

Baraka to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. Baraka pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji.

Sandro żyje na ulicach Rio de Janeiro i od małego dziecka ma kontakt z przemocą. Był świadkiem morderstwa swojej matki oraz strzelaniny do dzieci w kościele. Teraz, jako nastolatek sam stał się bardzo bezwzględnym przestępcom. Kiedy dowiaduje się, że jego ukochana spotyka się z jego kolegą, porywa autobus linii 174.