Filmy włochy, dorastanie, nastolatek

Po dziesięciu latach mieszkania ze swoją rodziną w Szwajcarii, trzynastoletnia Marta powraca do regionu Włoch, w którym się urodziła – Reggio Calabrii. Dziewczynka nie czuje się dobrze w nowym dla niej otoczeniu i z uwagą obserwuje życie codzienne wokół niej. Kiedy Marta zaczyna uczęszczać na kościelny kurs przygotowujący do bierzmowania, zauważa, że głoszone religijne nauki nijak mają się do postawy ludzi wokół niej. Ojciec Don Mario zarządza parafią bardziej jak przystało na biznesmana, a prowadząca kurs Santa również nie wzbudza katolickiego szacunku. Bohaterka jednak, wraz z innymi dziećmi, podekscytowana oczekuje na dzień ceremonii przyjęcia Ducha Świętego, ale powoli zaczyna rozumieć, że sama musi odnaleźć w życiu odpowiednią drogę dla siebie.

Dwunastoletni Renato jest zakochany w Malènie. Kiedy jednak zazdrośni sąsiedzi zaczynają o niej plotkować, Renato musi oddzielić prawdę od kłamstw.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Do szkoły średniej w Rzymie trafia na zastępstwo początkujący nauczyciel Giovanni Prezioso (Riccardo Scamarcio - pamiętany z głównej roli w komedii Mine Vaganti. O miłości i makaronach.). Pełen dobrych chęci i wiary w uczniów chciałby być dla swoich wychowanków niczym Robin Williams w Stowarzyszeniu Umarłych Poetów. Jednak zamiast zarażać ich miłością do kultury i sztuki musi zmierzyć się z obojętnością klasy- konglomeratu imigrantów, dzieciaków z problemami i dorastających dziewcząt. Jego przewodnikiem staje się profesor Fiorito (Roberto Herlitzka) stary nauczyciel historii sztuki, kiedyś wspaniały wykładowca, obecnie wypalony przez lata pracy cynik, marzący już tylko o zbliżającej się emeryturze, albo jeszcze bliższym samobójstwie. Szkołą stara się zarządzać trzecia główna bohaterka filmu - Giuliana (grana przez Margheritę Buy). Boryka się z obojętnością rodziców na los swoich dzieci, niechęcią władz do odpowiedniego dotowania szkoły i tysiącem spraw administracyjnych, które powoli czynią z niej wyzutą z emocji i niedostępną kobietę. Wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia pod materacami na sali gimnastycznej znajduje Adama, jednego z najlepszych uczniów szkoły. Chłopiec porzucony przez matkę nie ma co z sobą począć, ani gdzie mieszkać.

Po 20 latach od nakręcenia kultowej Baraki Ron Fricke powraca na ekrany kin fenomenalnym obrazem Samsara. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką, nominowanej do Oscara za oprawę muzyczną do Gladiatora, Lisy Gerrard z Dead Can Dance w tle. Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin, życia, śmierci i odrodzenia. Samsara zabiera nas w miejsca piękne i dotąd nieznane, pokazując przy tym potęgę natury, wpływ cywilizacji na przyrodę i życie człowieka, diametralnie odmienne życie ludzi w różnych zakątkach świata i skłania do refleksji nad kierunkiem, w którym podąża współczesna cywilizacja. PRZYGOTUJ SIĘ NA NIESPOTYKANĄ UCZTĘ DLA ZMYSŁÓW.

Włochy. Uczeń szkoły średniej zakochuje się w kobiecie, którą widzi przez okno podczas lekcji. Jej narzeczony przebywa w więzieniu za przynależność do Czerwonych Brygad. W pierwszej chwili kobieta nie chce poddać się uczuciom jakie żywi w stosunku do ucznia, ale w końcu nawiązuje z nim romans. Ich związek jest potępiany przez jej rodzinę i jego ojca, który jest psychiatrą kobiety...

Historia 8-letniej dziewczynki, wychowywanej przez głuchoniemych rodziców. Kiedy Lara rozpocznie naukę gry na klarnecie, spotka się to z niezadowoleniem ojca, który muzyki nigdy nie słyszał. Film nominowany w 1998 roku do Oskara w kategorii film nieanglojęzyczny.