Filmy piosenka, gitara

Prawdziwa historia rockowej grupy The Runaways działającej w latach 1975 – 1977. Dwie nastoletnie przyjaciółki z Kalifornii, Joan Jett (Kristen Stewart) i Cherie Currie (Dakota Fanning), postanawiają założyć zespół. Wkrótce dostają się pod opiekę agenta Kima Fowley’a (Michael Shannon), który od razu wyczuwa, że młode seksowne dziewczyny ubrane w bieliznę i skórę, wykonujące z towarzyszeniem gitar ciężkie rockowe kawałki, to znakomity pomysł. I rzeczywiście, ostra brunetka i seksowny blond kociak szybko odnoszą spektakularny sukces. Niestety, wkrótce sława i pieniądze za bardzo uderzają im do głowy. Dziewczyny zaczynają poznawać ciemną stronę sukcesu, usłaną narkotykami i alkoholem.

Przenoszący się z jednej kanapy na drugą, z podrzędnego nowojorskiego baru do kolejnego, muzyk Davies (Oscar Isaac), próbuje odnaleźć swoje miejsce w świecie, a także wciąż uciekającego mu kota. Po drodze marzy o zrobieniu wielkiej kariery muzycznej. Gra co prawda z Justinem Timberlakiem, ale nie da się ukryć, że muzycy mijają się w doborze repertuaru. Davies na pewno nie jest mistrzem w podejmowaniu właściwych decyzji. Nieustająco zostawia i zabiera rzeczy od dziewczyny przyjaciela, z którą sam miał romans (Carey Mulligan). Ich dialogi skrzące od ciętych ripost zapewne przejdą do zbioru najlepszych tekstów Coenów.

Tym razem Tom jest kotem żyjącym na teksańskim rancho. Gdy do miasteczka przyjeżdża piękna kotka, bohater poświęca cały swój czas, by jej zaimponować. Jednak nawet najbardziej wymyślne kowbojskie sztuczki nie robią wrażenia na kociej damie. Tom postanawia wykorzystać do pomocy Jerry’ego…

Filmu "Do ciebie, człowieku" nie da się streścić ani opowiedzieć. Trzeba go obejrzeć. Zobaczyć staruszka poruszającego się za pomocą balkonika, który ciągnie za sobą skrępowanego smyczą psa. Zobaczyć, jak nikogo wokół to nie dziwi. Smutne? Tak. Komiczne? Bardzo. Takich scen jest wiele. Bo "Do ciebie, człowieku" jest specyficznym, brawurowo pomyślanym rejestrem przeróżnych stron ludzkiej egzystencji, ilustracją starego skandynawskiego przysłowia: „Człowiek jest radością dla drugiego człowieka, ale też może być źródłem bólu”. Burząc przyzwyczajenia widza, odchodząc od chronologii i spoglądania na rzeczywistość jako ciąg przyczyn prowadzących do określonych skutków Andersson uzyskał przejmujący efekt – wrażenie, że oglądamy własne życie, nad którym ktoś z uwagą się pochylił.

Dużo młodsza od męża pani piekarzowa ucieka z pastuchem miejscowego markiza; od tego czasu piec chlebowy stoi wygasły, a mieszkańcy małej wioski pozbawieni są pieczywa. Sytuacja jest na tyle poważna, że zmusza do wyłonienia specjalnego komitetu, na którego czele stają markiz, ksiądz i nauczyciel. Rozmowy z piekarzem są bezskuteczne, trzeba więc odszukać jego połowicę.

Światowej sławy piosenkarz Thomas Jacob (Mikael Persbrandt) przebywa obecnie w Los Angeles. Jego życie jest bardzo udane, za sobą spalił wiele mostów. Ale teraz musi powrócić do Danii, aby nagrać swój nowy album. Jego córka Julie (Birgitte Hjort Sørensen), której nie widział od lat, pokazuje mu swojego synka Noa (Sofus Rønnov), o którym nigdy nie wiedział. Wkrótce - i wbrew jego woli - Thomas jest zmuszony zająć się wnukiem. Powoli zaczynają łączyć się ze sobą za pośrednictwem muzyki. Piosenkarz musi teraz dokonać wyboru, który zmieni jego życie na zawsze.

Thomas (grany przez Maxa Boublila, współautora scenariusza) marzy o komponowaniu piosenek. Plany poślubienia Loli, a tym samym konieczność zarobienia na ślub, dom, przyszłą rodzinę, powodują, że z obiecującego muzyka staje się szarym wyrobnikiem na urzędniczym etacie. Gdy z przyszłą żoną odwiedza jej rodziców: cynicznego Gilberta (wspaniały Alain Chabat) i jego żonę Suzanne, jego świat zostaje wywrócony do góry nogami. Gilbert wyniszczony przez monotonię trzydziestoletniego małżeństwa postanawia uratować Thomasa od popełnienia życiowego błędu - poślubienia młodszej kopii swojej żony. Chce pokazać chłopakowi, że szczęście tkwi jak najdalej od stabilnego, rodzinnego życia a marzenia to sprawa, o którą koniecznie trzeba walczyć. Kryzys wieku średniego u Gilberta i o dwadzieścia lat młodsza frustracja Thomasa połączone razem zrywają wszelkie tamy poprawności, stosowności i mieszczańskiego obycia. Mężczyźni rzucają się w wir szalonych imprez, nocnego życia, koncertów kończących się nad ranem... albo w Maroku.

Akcja serialu rozgrywa się w fikcyjnej szkole dla artystów Salanger w Londynie. Do szkoły przybywają nowi studenci i każdy z nich marzył by się tu dostać. Owen śpiewa i gra na gitarze, Kate chce zostać aktorką (bez pomocy sławnego ojca), Joe jest fascynatem połączenia światła z muzyką, a Lila jest niesamowicie wrażliwa, ma problemy z chorą psychicznie matką i pisze wiersze.

Dokument opowiada o walce i dyskryminacji, z którą spotyka się transgenderowy bohater Lee Stella oraz o wpływie jego tożsamości na córkę Siobhan. Ich historia jest poruszającym portretem kochającej się rodziny i spojrzeniem na dyskryminację, której doświadczają osoby transgenderowe i ich najbliżsi.